วิศวกรทดสอบกาวบนโต๊ะฮอกกี้อากาศยักษ์และในสภาวะไร้น้ำหนัก ตั้งสติ. เครื่องมือจับหุ่นยนต์แบบใหม่ที่ใช้ตีนตุ๊กแกสามารถจับวัตถุที่ลอยอยู่ในสภาวะไร้น้ำหนักได้ วันหนึ่งอุปกรณ์จับยึดสามารถช่วยหุ่นยนต์เคลื่อนย้ายขยะอวกาศที่เป็นอันตรายไปยังวงโคจรที่ปลอดภัยกว่าหรือปีนรอบนอกสถานีอวกาศ
กลยุทธ์ส่วนใหญ่สำหรับการเกาะติดใช้ไม่ได้ในอวกาศ กาวเคมีไม่สามารถทนต่ออุณหภูมิที่หลากหลาย และการดูดไม่ทำงานในสุญญากาศ
กาวที่ได้แรงบันดาลใจจากตีนตุ๊กแก ซึ่งใช้แรง Van der Waals ในการยึดเกาะโดยไม่รู้สึกเหนียวเหนอะหนะ ( SN Online: 11/18/14 ) — สามารถพอดีกับใบเรียกเก็บเงินได้ Mark Cutkosky จากมหาวิทยาลัยสแตนฟอร์ดกล่าวซึ่งทีมออกแบบสติกเกอร์ดังกล่าวมานานกว่า ทศวรรษ. ตอนนี้ทีมของเขาได้สร้าง “มือ” ของกริปเปอร์หุ่นยนต์ที่สามารถจับวัตถุได้หลายเท่าของขนาดโดยไม่ต้องผลักออกไป นักวิจัยรายงาน 28 มิถุนายนในScience Robotics
ทีมงานได้ทดสอบกริปเปอร์ครั้งแรกในRobo-Domeซึ่งเป็นโต๊ะฮอกกี้อากาศขนาดยักษ์ที่ห้องปฏิบัติการ Jet Propulsion ของ NASA ในเมืองพาซาดีนา รัฐแคลิฟอร์เนีย โดยที่หุ่นยนต์น้ำหนัก 370 กิโลกรัมสองตัวผลักกันเบา ๆ โดยใช้กริปเปอร์ตุ๊กแกสี่เหลี่ยมเล็กๆ
เมื่อฤดูร้อนที่แล้ว Aaron Parness และ Christine Fuller จาก Jet Propulsion Lab และ Hao Jiang จาก Stanford จับมือกริปเปอร์เต็มมือ ซึ่งรวมถึงชิ้นส่วนของวัสดุยึดจับในการจัดเรียงเฉพาะ บนเที่ยวบินไร้น้ำหนักในเครื่องบิน Weightless Wonder ของ NASA ทีมงานใช้มือคว้าและปล่อยลูกบาศก์ ทรงกระบอก และลูกบอลชายหาด ซึ่งเป็นตัวแทนของดาวเทียม จรวดที่ใช้แล้วหรือถังเชื้อเพลิง และภาชนะรับแรงดัน
มือของกริปเปอร์สามารถใช้เพื่อซ่อมแซมหรือเคลื่อนย้ายดาวเทียมที่ตายแล้ว หรือช่วยให้ดาวเทียมขนาดเล็กที่เรียกว่า CubeSats ยึดติดกับยานอวกาศขนาดใหญ่เช่นเพรียง Parness กล่าว
ดาวเทียมทั้งสามจะล่าคลื่นความโน้มถ่วงจากอวกาศ
หน่วยงานอวกาศยุโรปไฟเขียวเครื่องตรวจจับ LISA คาดว่าจะเปิดตัวในปี 2577 การไล่ล่าคลื่นความโน้มถ่วงกำลังเคลื่อนขึ้นข้างบน เครื่องตรวจจับบนอวกาศที่เรียกว่า Laser Interferometer Space Antenna หรือ LISA ได้รับเลือกให้เป็นภารกิจในโครงการวิทยาศาสตร์ของ European Space Agency หน่วยงานประกาศเมื่อวันที่ 20 มิถุนายน
LISA จะประกอบด้วยดาวเทียมที่เหมือนกันสามดวงที่จัดเรียงเป็นรูปสามเหลี่ยมที่จะหมุนกงเกวียนผ่านอวกาศในวงโคจรรอบดวงอาทิตย์ที่อยู่ด้านหลังโลก ยานอวกาศจะใช้เลเซอร์เพื่อตรวจจับการเปลี่ยนแปลงในระยะห่างระหว่างดาวเทียมแต่ละดวง การเปลี่ยนแปลงเหล่านั้นจะบ่งบอกถึงการเคลื่อนผ่านของคลื่นความโน้มถ่วง ระลอกคลื่นในกาลอวกาศที่วัตถุมวลมาก เช่น หลุมดำจะสั่นไหวเมื่อพวกมันเคลื่อนที่
เดิมทียานอวกาศมีการวางแผนเป็นภารกิจร่วมกันระหว่าง ESA และ NASA แต่ NASA ดึงออกมาในปี 2011 โดยอ้างถึงปัญหาด้านงบประมาณ ในเดือนธันวาคม 2015 ESA ได้เปิดตัวดาวเทียมดวงเดียวที่เรียกว่า LISA Pathfinderเพื่อทดสอบแนวคิดนี้ ซึ่งเป็นการทดสอบที่ผ่านด้วยสีสันที่บินได้
ความสนใจใน LISA เพิ่มขึ้นในปี 2559 หลังจากนักวิจัยที่ เครื่องตรวจจับ LIGO ภาคพื้นดินประกาศว่าในที่สุดพวกเขา ก็สังเกต เห็นคลื่นความโน้มถ่วง LIGO เหมาะที่สุดสำหรับการตรวจจับการชนที่เกิดขึ้นเมื่อวัตถุหนาแน่น เช่น ดาวนิวตรอนหรือหลุมดำมวลดวงอาทิตย์ชนกัน
ในทางกลับกัน LISA จะไวต่อการชนกันของวัตถุขนาดใหญ่กว่ามาก เช่นหลุมดำมวลมหาศาลที่ประกอบเป็นแกนกลางของดาราจักรส่วนใหญ่
การออกแบบภารกิจและต้นทุนยังคงเสร็จสิ้น หากทุกอย่างเป็นไปตามแผนที่วางไว้ LISA จะเปิดตัวในปี 2034
Brian Metzger จากมหาวิทยาลัยโคลัมเบียเคยแนะนำว่าดาวเคราะห์ที่ถูกฉีกออกเป็นชิ้นเล็กชิ้นน้อยในดาวฤกษ์สามารถอธิบายได้ทั้งการหรี่แสงในระยะสั้นและระยะยาว เขาคิดว่าโมเดลนั้นยังคงใช้งานได้ แม้ว่าจะต้องมีการปรับแต่งบ้าง
“สิ่งนี้เพิ่มความน่าสนใจให้กับสิ่งที่เกิดขึ้น แต่ฉันไม่คิดว่ามันจะเปลี่ยนภูมิทัศน์จริงๆ” เมตซ์เกอร์ซึ่งไม่ได้เกี่ยวข้องกับการศึกษาใหม่นี้กล่าว และการสังเกตที่ใหม่กว่าอาจทำให้สิ่งต่าง ๆ ซับซ้อนยิ่งขึ้น: ดาวผ่านการหรี่แสงอีกครั้งระหว่างเดือนพฤษภาคมถึงกรกฎาคม “ฉันกำลังรอดูเอกสารที่วิเคราะห์เหตุการณ์ล่าสุดนี้” เมตซ์เกอร์กล่าว
ไททันเป็นสถานที่แห่งเดียวในระบบสุริยะอื่นที่ไม่ใช่โลก ซึ่งเป็นที่รู้จักว่ามีทะเลสาบและลำธารที่เป็นของเหลวที่มีอายุยืนยาว แต่สำหรับไททัน ของเหลวส่วนใหญ่เป็นมีเทนและอีเทน ไม่ใช่น้ำ วิดีโอด้านล่างรวมภาพเรดาร์ของ Titan ระหว่างปี 2004 ถึง 2013 ขณะที่ Cassini บินผ่านทะเลที่ใหญ่ที่สุดสองแห่งคือ Kraken Mare และ Legia Mare ในที่ที่ทะเลสาบดูมืดมิด ของเหลวจะนิ่งเป็นพิเศษและแบนเหมือนกระจก
